Verkoeling in Grotta Di Is Zuddas

Ochtendstond heeft goud in de mond. Alweer de eerste wakker. Daar maak ik gretig gebruik van voor wat me-time. Bikini aan en onder een stralende ochtendzon baantjes trekken. Ik krijg gezelschap van een kleine groene boomkikker, maar voor de rest is het hier heerlijk rustig. Ik geniet van de stilte, ookal draaien mijn gedachten dan toertjes, maar dat is ok. Van de mistral is bij het ontbijt weinig te merken. Het is hier al 35 graden en de temperaturen lopen 's middags zelfs op tot 41 graden. Ondertussen wel wat wind, maar die is ook heel warm. Elke stap die je doet is te veel. Dus beslissen we om in de namiddag verkoeling op te zoeken in de grotten ( Grotte Is Zuddas) En die verkoeling is meer dan welkom. Wanneer we buiten komen hangt een dofheid. We krijgen enkele regendruppels, maar die zijn volgens mij al verdampt voor ze de kans krijgen neer te vallen. Na de grotten rijden we nog naar dune Di Porto Pino. Een kilometerslange uitgestrektheid van zeer heldere, zachte zandheuvels die dertig meter hoog zijn. Het contrast tussen het witte zand en de blauwe turquoise kleuren van de zee zijn een mooi panorama, maar toch minder indrukwekkend dan verwacht. Onderweg naar de duinen passeren we wel flamingo's van dichtbij 🦩