Home sweet home
Om half 6 lig ik al te koekeloeren en draait die molen alweer op volle toeren. Finn was blijkbaar ook weer uit bed gevallen en lag te slapen op de grond. Het schaapje 🐑
Eerst nog een douche en lekker ontbijt en tegen 8u kunnen we beginnen aan onze laatste 500km richting huis. Het is met een dubbel gevoel.
Het is een superfijne vakantie geweest met heel veel confrontaties, maar ook zoveel overwinningen. We hebben samen zoveel grenzen verlegd en we zijn nog zoveel meer naar elkaar toegegroeid. Het deed ons goed om er met ons drietjes even op uit te trekken, ookal ben ik mezelf onderweg dubbel zo hard tegengekomen door het leven gewoon weer op te pakken op een manier dat wij samen zouden doen.... nu ja, ongeveer toch. We moesten dit doen, Jelle zou niet anders gewillen hebben. Voor mezelf, maar vooral voor het geluk en de dankbaarheid op ons kinderen hun gezichtjes. Dan weet je dat het goed zit.
We gaan heel graag naar huis, maar de angst is tegelijk ook groot. De angst te weten dat hij thuis niet op ons zit te wachten en dat we onze grote avonturen niet met hem kunnen delen.
Stiekem hoop ik door het allemaal op te schrijven dat hij het op de 1 of andere manier mee kon beleven.
☆ I will love You Forever ♡
De liefde voor Jelle, de liefde voor de jongens , de liefde van de mensen om ons heen gaven ons de kracht dit te volbrengen.
Hop naar het volgende avontuur.
We did it and i'm proud of it 💫💪
Nu wordt het poesjes knuffeltijd 🐈🐈
en back to reality (de was en de plas)